ἀξία

English (LSJ)

Ion. -ιη, ἡ, (ἄξιος)

   A worth, value, τῶν φορτίων Hdt.4.196; τοῦ τιμήματος τῆς ἀξίας E.Hipp.623; ἡ ἀ. τοῦ δούλου Pl.Lg.936d; then, simply, money-value, price, amount, κατ' ἀξίην ἑκάστου ἀδικήματος ἐδικαίευ Hdt.1.100; ὑποτελέειν ἀξίην βασιλέϊ Id.4.201; τῆς ἀ. τιμᾶσθαι estimate the penalty at the real amount, Pl.Ap.36b, cf. e; τὴν ἀξίαν τῆς βλάβης ἀπογράφεσθαι Id.Lg.845e; προσάπτειν ἑκάστῳ τῶν ἁμαρτημάτων τὴν ἀ. τοῦ πάθους ib.876d; μὴ κατ' ἀξίαν τῆς οὐσίας X. Cyr.8.4.32; σκοποῦμαι . . εἰ ἄρα ὥσπερ τῶν οἰκετῶν, οὕτω καὶ τῶν φίλων εἰσὶν ἀξίαι Id.Mem.2.5.2; κατὰ τὴν τῆς ὀλιγωρίας ἀ. according to the amount of his neglect, Decr. ap. D.18.74; ἡ κατ' ἀ. ἰσότης proportionate equality, Arist.Pol.1302a8; τὸ κατ' ἀ. ἴσον ib.1301b30; παρὰ τὴν ἀ. Id.EN1122b29,al.    2 of persons, reputation, dignity, Th.6.68, D.13.18, cf. 18.63; ἡ τῆς ἀρχῆς ἀ. Pl.Lg.945b; ἡ τῆς ἀ. τιμή ib.744b; οἱ ἐπ' ἀξίας persons of dignity, official personages, Luc.Nigr.24; ἐξεπορεύετο μετὰ μεγάλης ἀ. with great dignity, pomp, Plb.38.8.6; κατὰ δουλικὴν ἀξίαν κοσμεῖσθαι D.S.5.40.    3 generally, a man's due, merit, deserts, τὴν μὲν ἀ. οὐ λάμψεαι, ἐλάσσω δὲ τῆς ἀξίης Hdt.7.39; εἰ τῆς ἀ. ἐτύγχανες Ar.Av.1223; κατ' ἀξίαν according to desert or merit, duly, E.Hec.374, Pl.R.496a, cf. Phd.113e, al.; ὑπὲρ τὴν ἀ. beyond desert, undeservedly, E.HF146, D.2.3; παρὰ τὴν ἀ., οὐ κατ' ἀ., Th.7.77, cf. D.1.23.    b penaliy, τὴν ἀ. ἀποτίνειν, ὑπέχειν, Luc. DMort.30.1, Pisc.8.    4 moral value, Stoic.3.30: pl., Cleanth.ib. 1.129.    II estimate of a thing's worth, opinion, κατὰ τὴν ἰδίαν ἀ. D.S.14.10, cf. 107; esp. estimate of the moral value of actions, αἱ τῶν ἐκτὸς ἀξίαι Arr.Epict.1.2.7, cf. 1.25.17.

German (Pape)

[Seite 269] (s. ἄξιος), ἡ, Werth, Preis einer Sache, φορτίων Her. 4, 196; διπλασίαν τῆς ἀξίας τοῦ δούλου κομιζέσθω Plat. Legg. XI, 936 d; ἔλαττον τῆς ἀξίας, unter dem Preise, Xen. Mem. 1, 6, 11 u. öfter; dah. Census, Pol. 2, 62. Uebh. das Jedem Gebührende, ὑποτελεῖν τὴν ἀξίην βασιλέϊ Her. 4, 201; von verdientem Lobe, τῆς ἀξίας τιμήσομαι Plat. Apol. 36 b; τὴν ἀξίαν κομίζεσθαι Rep. X, 615 c; von verdienter Strafe, τὴν ἀξίην λαβεῖν Her. 7, 39; προσάπτειν ἑκἀστῳ τῶν ἁμαρτημάτων τὴν ἀξίαν Plat. Legg. IX, 876 d; so τὴν ἀξίαν ἀποτίνειν, ὑπέχειν, Luc. Am üblichstensind die Vrbdgn κατ' ἀξίαν, nach Gebühr, nach Würdigkeit, Plat. u. Andere; μὴ κατ' ἀξίαν τῆς οὐσίας ὠφελεῖν τοὺς φίλους Xen. Cyr. 8, 4, 32, nicht in einer dem Vermögen angemessenen Weise; πρὸς τὴν ἀξίαν ib. 8, 4, 29; παρὰ τὴν ἀξίαν, ohne Verdienst, ohne Verschulden, Thuc. 7, 77; εὖ πράττειν Dem. 1, 23; δεδουλωμένοι 2, 28; ὑπὲρ τὴν ἀξίαν τὴν ἑαυτοῦ πεποίηκε 2, 3, wie Eur. Herc. fur. 146. – Würde, auch äußere, wie ἀξίωμα, ἐπορεύετο μετὰ μεγάλης ἀξίας Pol. 39, 2; οἱ ἐπ' ἀξίας, die Würdenträger, Luc. Nigr. 24. – Bei den Stoikern das Sittlichgute, honestum. – Bei Sp. auch Verlangen, Wille, wie ἀξίωσις, κατὰ τὴν ἰδίαν ἀξίαν Diod. S. 14, 10.