θηράω
English (LSJ)
fut. -άσω [ᾱ] S.Ph.958, E.IT1426, X.An.4.5.24, etc.: aor.
A ἐθήρᾱσα A.Pers.233, E.Ba.1215, X.Cyr.1.4.10: pf. τεθήρᾱκα ib. 2.4.16; Thess. pf. part. πεφειράκοντες IG9(2).536:—Med., fut. θηράσομαι (which, acc. to Moer., is the true Att. fut.) E.Ba.228, IT1324: aor. ἐθηρᾱσάμην S.Ph.1007, E.Hipp.919:—.,Pass., fut. -ᾱθήσομαι Gp. 12.9.2: aor. ἐθηράθην (v. infr. 111): (θήρ, θήρα):—hunt, chase, λαγώς, σφῆκας, X.An.l.c., HG4.2.12, etc.; καί μ' οὓς ἐθήρων πρόσθε θηράσουσι νῦν S.Ph.958; of fishermen, catch, Arist.Fr.76: metaph., catch or capture, καί σ' εἷλε θηρῶνθ' ἡ τύχη S.OC1026, cf.Ph.1007, X.An.5.1.9: captivate, Id.Mem.2.6.28, 3.11.7; θ. πόλιν seek to destroy it, A.Pers. 233. 2 metaph., hunt after a thing, pursue it eagerly, τυραννίδα S.OT542; θηρᾶν οὐ πρέπει τἀμήχανα Id.Ant.92; μυρίαι κόραι θηρῶσι λέκτρον τοὐμόν E.IA960; ἥμαρτον ἢ θηρῶ τι; have I missed or do I hit the quarry? A.Ag.1194; τί χρῆμα θηρῶν; E.Supp.115; reach, attain to, τι Pi.I.4(3).46 (s.v.l.). 3 c. inf., seek, endeavour to do, θηρᾷ γαμεῖν με E.Hel.63; cf. 11.3. 4 = ἐκπράσσω 111, θηρήτω δὲ ἁ θοιναρμόστρια IG5(1).1498 (Messenia, ii B.C.). II Med. like Act., hunt for, fish for, ἐγχέλεις Ar.Eq.864: abs., οἱ θηρώμενοι hunters, X.Cyn.11.2. 2 more freq. metaph., seek after, ἐμέτοισι θηρώμενοι τὴν ὑγιείην Hdt.2.77; μαστοῖς ἔλεον θ. E.Or.568; τὴν τῆς σωφροσύνης δόξαν D. 61.21, etc.; θ. πυρὸς πηγήν find, discover it, A.Pr.109; expect to derive, τι παρά τινων Phld.Rh.1.263S. 3 c. inf., seek, endeavour, ὅς με θηρᾶται λαβεῖν E.Hel.545; πεῖράν τιν' ἐχθρῶν ἁρπάσαι θηρώμενον S. Aj.2. III Pass., to be hunted, pursued, πρὸς ἄτης θηραθεῖσαι A. Pr.1072; ὑπ' ἀνδρῶν E.Ba.732; Ἀλκιβιάδης διὰ κάλλος ὑπὸ γυναικῶν θηρώμενος X.Mem.1.2.24.—Cf. θηρεύω.
German (Pape)
[Seite 1209] fut. θηράσομαι (die Atticisten verwerfen θηράσω, welches Soph. Phil. 946 Xen. Cyr. 1, 4, 16 An. 4, 5, 24 u. öfter steht), Wild (θήρ) jagen, fangen, θηρία, λαγώς, σφῆκας, Xen. Cyr. 1, 9, 10 An. 4, 5, 24 Hell. 4, 2, 12 u. A. (Plat. nicht); Aesch. setzt ἥμαρτον ἢ θηρῶ τι gegenüber, Ag. 1167, vgl. πρὸς ἄτης θηραθεῖσαι Prom. 1074. Häufig von Menschen, ihnen nachstellen, sie fangen, Xen. An. 5, 1, 9, auch in gutem Sinne, ἀγαθοῖς λόγοις καὶ ἔργοις Cyr. 2, 4, 10; Ἀλκιβιάδη ς διὰ κάλλος ὑπὸ γυναικῶν θηρώμενος Mem. 1, 2, 24; φίλους ibd. 3, 11, 7; πόλιν Aesch. Pers. 229. Uebertr., nachjagen, eifrig wonach streben, τυραννίδα Soph. O. R. 542, τἀμήχανα Ant. 92, ὄλβον Xen. Cyr. 4, 2, 20; auch γαμεῖν Eur. Hel. 63. – Med. in derselben Bdtg, τὰς ἐγχέλεις, Ar. Equ. 861, οἱ θηρώμενοι, die Jäger, Xen. Cyn. 11, 2; bes. übertr., πυρὸς πηγήν Aesch. Prom. 109; Soph. Ai. 2 Phil. 995; Eur. Hipp. 919, λαβεῖν Hel. 545; Anazil. Ath. XIII, 558 c; τὴν ὑγιείην ἐμέτοισι Her. 2, 77; δόξαν Dem. 61, 21; Isocr. 10, 59; – θηρατέος, zu erjagen, Soph. Phil. 116; θηρατός, zu erfassen, Sp.