πανάγριος

English (LSJ)

ον,

   A quite wild or savage, Opp.C.2.45, dub. in Ps.-Phoc.202.

Greek (Liddell-Scott)

πᾰνάγριος: -ον, ὅλως διόλου ἄγριος, ἀγριώτατος, Ὀππ. Κ. 2. 45. - παρὰ τῷ Ψευδο-Φωκυλ. 190, ὁ Brunck παναγρείους, ὁ Βergk παναγρῆας.