νεφρός

English (LSJ)

ὁ, in pl.,

   A kidneys, Diog.Apoll.6, Hp.Aph.4.78, Pl.Ti.91a, etc.: in dual, Ar.Ra.475: rarely in sg., Id.Lys.962, Euphro 1.25: euphem. for ὄρχεις, Philippid.5.4: metaph., LXXPs.15(16).7. (Cf. OHG. nioro 'kidney', Praenest. nefrones, Lanuv. nebrundines 'kidneys', 'testicles'.)

Greek (Liddell-Scott)

νεφρός: ἐν τῷ πληθ., οἱ νεφροί, «τὰ νεφρά», Ἱππ. Ἀφ. 1252, Πλάτ. Τίμ. 91Α, κτλ.· οὕτως ἐν τῷ δυϊκῷ, Ἀριστοφ. Νεφ. 475· σπανίως ἐν τῷ ἑνικ., Ἀριστοφ. Λυσ. 962, Εὔφρων ἐν «Ἀδελφοῖς» 1. 25· ― ὡσαύτως ἐν τῇ μαγειρικῇ κατ’ εὐφημισμὸν ἀντὶ τοῦ ὄρχεις, καλοί γε... οἱ νεφροί, καὶ δύ’ ἁρπάσασα (ἡ Γνάθαινα) κατέπιεν Φιλιππίδης ἐν «Ἀνανεώσει»1. (Ἐντεῦθεν νεφρίδιος, νεφρῖτις, κτλ.· πρβλ. Ἀρχ. Γερμ. niero (niere)).