ὑάλεος

Revision as of 09:55, 5 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_3)

English (LSJ)

[ᾰ], α, ον, (ὕαλος)

   A = ὑάλινος, of glass, κύλιξ AP6.33 (Maec.); ὄψις glass-coloured, ib.12.249 (Strat.):—contr. ὑᾰλοῦς, ῆ, οῦν, of glass, ὑαλᾶ σκεύη Str.4.5.3; ἐκπώματα Luc.Hist.Conscr.25; λάγυνοι POxy.1294.6 (ii/iii A. D.); also ὑελοῦς, ῆ, οῦν, Hippoloch. ap. Ath.4.129d, Antyll. ap. Orib.7.16.13, Sor.Fract.2, PFay.104.1 (iii A. D.).

German (Pape)

[Seite 1168] zsgzgn ὑαλοῦς, ῆ, οῦν, gläsern, von Glas; ὑαλᾶ σκεύη, Strab. 4, 5, 3; D. C. 57, 21 u. Anth.; auch = wie Glas durchsichtig. – [Bei Ep. in der Vershebung auch mit langer Anfangssylbe, Qu. Maec. 7 (VI, 33) Strat. 88 (XII, 249).]

Greek (Liddell-Scott)

ὑάλεος: [ᾰ], -α, -ον, (ὕαλος) = ὑάλινος, ὁ ἐξ ὑάλου, κύλιξ Ἀνθ. Π. 6. 33· ὄψις, ὡς ὕαλος, λαμπρά, αὐτός, 12, 249· - συνῃρ. ὑαλοῦς, ῆ, οῦν, ὑάλινος, «γυαλένιος», ὑαλᾶ σκεύη Στράβ. 200· ἐκπώματα ὑαλᾶ Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 25· ὡσαύτως ὑελοῦς, ῆ, οῦν, Ἱππόλοχος παρ’ Ἀθην. 129D, Κλήμ. Ἀλ. 191· ἴδε ἐν λέξ. ὕαλος.