ἐπευχή

English (LSJ)

   A prayer, Pl.Lg.871c (pl.).    2 [ἐ]πευχά, = ἐπαρά, SIG360.42 (Cherson., iii B.C.).

German (Pape)

[Seite 918] ἡ, das Gebet, Plat. Legg. IX, 871 c.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπευχή: εὐχή, προσευχή, «τάξιμον», Πλάτ. Νόμ. 871C, ἐν τῷ πληθ.