εὐεπής

English (LSJ)

ές, (ἔπος)

   A melodious, φωνή X.Cyn.13.16; euphonious, λέξις D.H.Comp.22; ἁρμονία-εστέρα ibid. Adv. -πῶς, κῶλα εὐ. συγκείμενα ibid.: Sup., ποίησις -έστατα ἔχουσα D.Chr.52.15.    2 eloquent, εὐ. ἐν τῷ λέγειν Hsch.s.v. λιγύς.    3 making eloquent, inspiring, ὕδωρ, of Helicon, AP11.24 (Antip.).    II Pass., well-spoken, acceptable, λόγος Hdt.5.50.