ἄθεστος

English (LSJ)

ον, (θέσσασθαι)

   A not to be entreated, inexorable, of the Erinyes, Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

ἄθεστος: -ον, (θέσσασθαι) ὁ μὴ ἐπιδεχόμενος παράκλησιν, ἄκαμπτος, περὶ τῶν Ἐρινύων, πρβλ. Meineke Ἑλλ. Κωμ. 3. 6. 8.