ἔξαιμος

English (LSJ)

ον, (αἷμα)

   A bloodless, drained of blood, Hp.VC16, Epid.5.6, D.S.3.35, etc.

German (Pape)

[Seite 863] blutleer, verblutet, Hippocr. u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἔξαιμος: -ον, (αἷμα) «ὁ λίφαιμος, ὁ πλεῖστον αἷμα κενώσας» Σουΐδ.˙ φλεβοτομούμενος δέ… ἕως ἔξαιμος ἐγένετο Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ Ε΄, 1143, 9, π. τῶν ἐν Κεφαλ. Τρωμ. 909, Διόδ. 3. 35. κτλ.˙ οὕτως, ἐξαίμων, ονος, ὁ, ἡ, Πολυδ. Δ΄, 186, Η΄, 79.