ἀδιάτρεπτος

English (LSJ)

ον,

   A not to be turned aside, c. gen., γνώμης Sch.Luc.Herm.53.    II headstrong, LXX Si.26.10. Adv. -τως LXX v. l. ibid., Jul.Or.6.197b.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδιάτρεπτος: -ον, ἀκίνητος, ἰσχυρογνώμων, Ἑβδ., κτλ. - Ἐπίρρ. -τως, Ἑβδ.