ον,
A inevitable, θῶμιγξ AP9.343 (Arch.).
[Seite 221] unentrinnbar, θῶμιξ Archi. 23 (IX, 343).
ἀνέκδρομος: -ον, ἄφυκτος, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ αποφύγῃ, ἀδιάλυτος, ἀδιέξοδος, ἀνέκδρομος ὤχμασε θώμιξ (ὀρθότ. θῶμιγξ, ἴδε τὴν λέξ.) Ἀνθ. ΙΙ. 9. 343.