ἀδιέξοδος
ὀλιγαρχία δὲ τῶν μὲν κινδύνων τοῖς πολλοῖς μεταδίδωσι͵ τῶν δ΄ ὠφελίμων οὐ πλεονεκτεῖ μόνον, ἀλλὰ κτλ. → But an oligarchy gives the many a share of the danger, and not content with the largest part takes and keeps the whole of the profit (Thucyd. 6.39)
English (LSJ)
ἀδιέξοδον,
A that cannot be gone through, τὸ ἄπειρον Arist.Ph.204a14.
2 having no outlet, of places, App.Mith.100, Plu.2.957d.
II Act., unable to get out, AP 11.395 (Nicarch.), cf Plu.2.679b, Ocell.1.15.
Spanish (DGE)
-ον
1 que no se puede atravesar σήραγγες Procop.Goth.4.1.9.
2 que no tiene salida χωρίον App.Mith.100, κοιλότης Plu.2.957d.
3 infinito, ilimitado τὸ ἄπειρον Arist.Ph.204a14 (var.), cf. Ocell.17.
4 que no puede salir πορδή AP 11.395 (Nicarch.), φῦσαι Aret.SD 2.3.5, 2.8.2.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
sans issue.
Étymologie: ἀ, διέξοδος.
German (Pape)
ohne Ausgang, κοιλότητες, Plut. aq. et ign. 7; χωρίον App. Mithr. 100; keinen Ausgang findend, πορδή Nicarch. 20 (XI.395); πλοῦτος τυφλὸς καὶ ἀδ. Plut. Symp. 5.5.2.
Russian (Dvoretsky)
ἀδιέξοδος:
1 Arst. = ἀδιεξίτητος;
2 не имеющий выхода, закрытый (χοιλότης Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀδιέξοδος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ διεξέλθῃ, τὸ ἄπειρον, Ἀριστ. Φυσ. 3. 5, 2. 2) μὴ ἔχων διέξοδον, ἐπὶ τόπων, Ἀππ. Μιθρ. 100. II. ἐνεργ., ἀνίκανος νὰ ἐξέλθῃ διὰ μέσου, Ἀνθ. II. 11. 395, πρβλ. Πλούτ. 2. 679B.
Greek Monotonic
ἀδιέξοδος: -ον, Ενεργ., ανίκανος να εξέλθει διαμέσου, σε Ανθ.
Middle Liddell
act., unable to get out, Anth.