ἐχέτωρ

Greek (Liddell-Scott)

ἐχέτωρ: -ορος, ὁ, λέξις πλασθεῖσα χάριν τῆς ἐτυμολογίας τοῦ ὀνόματος Ἕκτωρ, Σχόλ. εἰς Ὁμήρ. Ἰλ. Ω. 272, Σχόλ. εἰς Λυκόφρ. στίχ. 100.