διαρπαγή

English (LSJ)

ἡ,

   A plundering, Hdt.9.42, Plb.10.16.6, PMasp.4.13 (vi A. D.).

German (Pape)

[Seite 599] ἡ, das Plündern, Her. 9, 42; Pol. 10, 16, 6; Diod. Sic. 12, 41.

Greek (Liddell-Scott)

διαρπᾰγή: ἡ, λεηλασία, Ἡρόδ. 9. 42· κλοπὴ (δημοσίων), Πολύβ. 10. 16, 6.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
pillage.
Étymologie: διαρπάζω.