ἀειδίνητος

English (LSJ)

[ῑ], ον,

   A ever-revolving, ἄτρακτος, σφαῖρα, AP6.289 (Leon.), Nonn.D.6.87.

Greek (Liddell-Scott)

ἀειδίνητος: [ῖ], -ον, ὁ ἀεὶ περιστρεφόμενος, Ἀνθ. Π. 6. 289.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui tourne toujours.
Étymologie: ἀεί, δινέω.