ὠφελητέος

English (LSJ)

α, ον,

   A proper to be served, ὠφελγτέα σοι ἡ πόλις X.Mem.3.6.3.    II ὠφελητέον, one must serve, τὴν πόλιν ib.2.1.28.

Greek (Liddell-Scott)

ὠφελητέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν εἶναι ἀναγκαῖον ἢ πρέπον νὰ βοηθήσῃ τις, ὠφελητέα σοι ἡ πόλις Ξεν. Ἀπομν. 3. 6, 3. ΙΙ. ὠφελητέον, πρέπει τις νὰ βοηθήσῃ ἢ νὰ ὠφελήσῃ, ὠφ. τὴν πόλιν αὐτόθι 2. 1, 28.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de ὠφελέω.