κοιλωπής

German (Pape)

[Seite 1467] ές, = κοιλωπός, Nic. Al. 442 αὐγαί.

Greek (Liddell-Scott)

κοιλωπής: -ές, ἔχων κοίλους ὀφθαλμούς, κοιλωπέες αὐγαὶ Νικ. Ἀλεξιφ. 442· ― θηλ. κοιλῶπις, ιδος, Ἀνθ. Π. 6. 219.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
aux yeux creux, enfoncés.
Étymologie: κοῖλος, ὤψ.