ἀμφίπλεκτος

English (LSJ)

ον,

   A intertwined, S.Tr.520 (lyr.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀμφίπλεκτος: -ον, περιπεπλεγμένος, Σοφ. Τρ. 520· πρβλ. κλῖμαξ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
(lutte) où les adversaires s’enlacent entre eux.
Étymologie: ἀμφί, πλέκω.