ἀνεπίβατος

English (LSJ)

ον,

   A not to be climbed, γυμνῷ ποδί Str. 12.3.11; inaccessible, Plu.2.228b.

German (Pape)

[Seite 224] unzugänglich, ἀνεπίβατον ποιεῖν τι, den Zugang zu etwas versperren, Plut. u. D. Sic.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνεπίβᾰτος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ἀναβῇ, ἄβατος, ἀδιάβατος, Στράβ. 545: ἀπροσπέλαστος, Πλούτ. 2. 228Β.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
inaccessible.
Étymologie: ἀ, ἐπιβαίνω.