ἐκκυλίω

German (Pape)

[Seite 765] (s. κυλίω), herauswälzen, -rollen; ἐξεκυλίσθη ἐκ δίφρου, er stürzte vom Wagen herab, Il. 6, 42. 23, 394; ἐκ τῶν δικτύων, sich herauswinden, Xen. Cyn. 8, 8; ἐξεκύλισσε Pind. frg. 2, wie Agath. 59 (VI, 72); ὕνις ἐξεκύλισέ με Antiphil. (VII, 176). Uebertr., ὅτῳ τρόπῳ τῆσδ' ἐκκυλισθήσῃ τέχνης, sich herauswinden, herauskommen, Aesch. Prom. 87; ἐκ προτέρου βιότου κτεάνων τε Man. 6, 673; πολλοὺς δὲ καὶ εἰς μόρον ἐξεκύλισας Opp. H. 4, 20, ins Verderben stürzen; ähnl. τοὺς εἰς ἔρωτας ἐκκυλισθέντας Xen. Mem. 1, 2, 22, mit der v. l. ἐγκ. Vgl. οὕτω δ' εἰς ἀγορὰν τοῦ διηγήματος ἐκκυλισθέντος Plut. garrul. 11, s. ἐκκυκλέω; – ἐκκύλιστοι στέφανοι Ath. XV, 678 f, wo aus Nic. auch dafür ἐκκυλίσιοι angeführt wird, so fest gewickelt, daß man sie rollen kann; vgl. Poll. 7, 199.

French (Bailly abrégé)

f. ἐκκυλίσω, ao. ἐξεκύλισα, pf. inus.
1 précipiter en faisant rouler ; Pass. tomber en roulant : ἐκ δίφροιο IL d’un char ; Pass. ἐκκυλισθῆναι εἰς ἔρωτας XÉN se plonger dans les plaisirs de l’amour;
2 dérouler, dégager par des mouvements sinueux ; fig. ἐκκυλισθῆναι τέχνης ESCHL se dégager des liens forgés par l’art (d’Héphaïstos);
3 faire rouler de proche en proche ; Pass. rouler jusqu’à : εἰς ἀγοράν PLUT se répandre jusqu’au forum en parl. d’un bruit.
Étymologie: ἐκ, κυλίω.