βαρυσίδηρος

English (LSJ)

[ῐ], ον,

   A heavy with iron, Plu.Aem.18.

German (Pape)

[Seite 435] ῥομφαία, schwer von Eisen, Plut. Aemil. 18.

Greek (Liddell-Scott)

βᾰρῠσίδηρος: [ῐ], -ον, βαρὺς ἐκ τοῦ σιδήρου, ῥομφαία, Πλούτ. Αἰμιλ. 18.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
d’un fer ou d’un acier pesant (épée).
Étymologie: βαρύς, σίδηρος.