δορίμαργος

English (LSJ)

ον,

   A raging with the spear, A.Th.687 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 658] kampfgierig, ἄτα, Aesch. Spt. 669.

Greek (Liddell-Scott)

δορίμαργος: -ον, = τῷ προηγ., Αἰσχύλ. Θηβ. 687.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
saisi d’une fureur belliqueuse.
Étymologie: δόρυ, μάργος.