σαρκοβόρος

English (LSJ)

ον, (βορά)

   A eating flesh, carnivorous, ἄνθρωποι Ph.1.665; [ζῷα] Plu.2.956c; θῆρες Man.5.193; also βούβρωστις σ. MAMA4.140 (Apollonia).

German (Pape)

[Seite 863] Fleisch essend, fressend, ζῷα, Plut. ign. an aqua 3.

Greek (Liddell-Scott)

σαρκοβόρος: -ον, (βορὰ) ὁ τρώγων σάρκα, σαρκοφάγος, ζῷον Πλούτ. 2. 956C· ὄρνιθες Μανέθων 5. 193· ― σαρκοβορέω, Σχόλ. εἰς Θουκ. 2. 50· σαρκοβορία, ἡ, Μανασσ. Χρον. 159.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui mange de la chair, carnivore.
Étymologie: σάρξ, βιβρώσκω.