παντάλας

English (LSJ)

[τᾰ], αινα, an,

   A all-wretched, E.Andr.140, Hec.667 (both lyr.); παντάλαν' ἄχη A.Pers.638 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 462] αινα, αν, ganz, sehr unglücklich; παντάλαν' ἄχη, Aesch. Pers. 629; fem., Eur. Andr. 140.

Greek (Liddell-Scott)

παντάλᾱς: -αινα, ᾰν, ὅλως δυστυχής, πανάθλιος, Εὐρ. Ἀνδρ. 140, Ἑκ. 667˙ παντάλαν’ ἄχη Αἰσχύλ. Πέρσ. 638.

French (Bailly abrégé)

άλαινα, άλαν;
tout à fait infortuné.
Étymologie: πᾶν, τάλας.