fictilis

Revision as of 06:37, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_4)

Latin > English (Lewis & Short)

fictĭlis: e, adj. fictus, from fingo,
I made of clay, earthen, fictile.
I Adj.: si id in ceris fingeretur aut fictilibus figuris, Cic. N. D. 1, 26, 71: Summanus, id. Div. 1, 10, 16: vasa, id. Att. 6, 1, 13: pocula, Tib. 1, 1, 39: dolia, Plin. 35, 12, 46, § 158: olla rudis fictilis, Varr. ap. Non. p. 223.—Jestingly applied to labelled wine-bottles: ibi tu videas litteratas fictiles epistolas, Pice signatas, Plaut. Poen. 4, 2, 14.—
II Subst.: fic-tĭle, is, and more freq. in plur., fictĭlĭa, ĭum, n.
   A An earthen vessel: balsamum novo fictili conditur, Plin. 12, 25, 54, § 116; 29, 6, 39, § 134: omnia fictilibus (ponuntur), Ov. M. 8, 670; Juv. 3, 168; 10, 26.—
   B Earthen figures of deities: antefixa fictilia deorum Romanorum, Liv. 34, 4, 4; cf. Plin. 34, 7, 16, § 34; 35, 12, 45, § 157.

Latin > French (Gaffiot 2016)

fictĭlis,¹¹ e (fingo),
1 fait d’argile, fait avec de la terre [à potier] : Cic. Nat. 1, 71
2 feint, inventé, imaginé : Prisc. Præex. 5.