exradicitus

Revision as of 06:48, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_4)

Latin > English (Lewis & Short)

exrādīcĭtus: (ērād-), adv.,
I from the very roots, climax after radicitus, Plaut. Most. 5, 1, 63: subvertendam censeo radicitus, immo vero Plautino irati verbo exradicitus, Front. p. 239, ed. II. Mai.

Latin > French (Gaffiot 2016)

exrādīcĭtus, v. eradicitus.