expiatio

Latin > English (Lewis & Short)

expĭātĭo: ōnis, f. expio,
I satisfaction, atonement, expiation (rare but class.): at vero scelerum in homines atque impietatum nulla expiatio est, * Cic. Leg. 1, 14, 40: foederis rupti, Liv. 9, 1, 4; Vulg. Exod. 29, 36 al.

Latin > French (Gaffiot 2016)

expĭātĭō,¹⁴ ōnis, f. (expio), expiation : Cic. Leg. 1, 40 ; Liv. 5, 20, 5 || pl., Cic. Leg. 2, 34 ; Sen. Nat. 2, 38, 3.

Latin > German (Georges)

expiātio, ōnis, f. (expio), die Sühnung, Sühne, scelerum in homines et impietatum, Cic. de legg. 1, 40: fanorum, Liv. 5, 20, 5: foederis, Liv. 9, 1, 4: audio, quibus dis iratis expiatio debeatur, Cic. de har. resp. 21. – Plur., expiationes et procurationes, Cic. de legg. 2, 34: funera atque expiationes, Macr. sat. 1, 16, 8: expiationes procurationesque prodigiorum, Sen. nat. qu. 2, 38, 3.