τηλεκλειτός
English (LSJ)
όν, also ή, όν (A.R.3.1097):—
A far-famed, Φοῖνιξ Il. 14.321; Ἐφιάλτης Od.11.308; Ἰκάριος 19.546; so also as epith. of the Trojan ἐπίκουροι, Il.5.491, 6.111, 9.233, 11.564 (v.l.), 12.108; written τηλε-κλητοί in some codd. (-κλειτός fr. -κλεϝετος, cf. sq.)
German (Pape)
[Seite 1106] weit berühmt, im fernen Lande berühmt; Φοίνιξ, Il. 14, 321; Ἐφιάλτης, Od. 11, 308; Ἰκάριος, 19, 546; sonst von den Bundesgenossen der Trojaner, τηλεκλειτοί τ' ἐπίκουροι, Il. 5, 491. 6, 111. 9, 233. 12, 108, wo Wolf τηλεκλητοί schrieb, Buttm. aber Lexil. I p. 93 ff. u. Spitzner exc. XI ad Il. sich für τηλεκλειτός entscheiden, wie auch Bekker lies't, da die Bundesgenossen auch sonst »berühmt« genannt werden; Hes. Sc. 327; u. sp. D., wie Ap. Rh. 3, 1097 (wo τηλεκλειτήν, nicht mit Well. τηλεκλείτην zu schreiben). Vgl. ἀγακλειτός.
Greek (Liddell-Scott)
τηλεκλειτός: -όν, καὶ ή, όν, (Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1097)· - ὁ ἔχων πολλὴν φήμην, πεφημισμένος εἰς πόρρω κειμένας χώρας, Φοῖνιξ Ἰλ. Ξ. 321· Ἐφιάλτης Ὀδ. Λ. 308· Ἰκάριος Τ. 546· ἀλλαχοῦ ὡς ἐπίθετον τῶν ἐπικούρων τῶν Τρώων, Ἰλ. Β. 491, κ. ἀλλ., ἔνθα ὁ Wolf ἔγραφε τηλεκλητοί, μακρόθεν κληθέντες εἰς βοήθειαν, πρβλ. Spitzn Exc. XI εἰςἸλ., ἔνθα ἐξετάζεται καὶ τὸ ζήτημα τοῦ τονισμοῦ.
French (Bailly abrégé)
ός ou ή, όν :
connu au loin, célèbre.
Étymologie: τῆλε, κλειτός.