ον, (πήν, ἀρήν) poet. for ὕπαρνος, Il.10.216.
ὑπόρρηνος: -ον, (ῥήν, ἀρὴν) ποιητ. ἀντὶ ὕπαρνος, ὁ ἔχων ἀμνὸν ὑποκάτω, Ἰλ. Κ. 216· πρβλ. ὑπόπορτις, ὑπόπωλος.
ος, ον :qui allaite un agneau.Étymologie: ὑπό, ῥήν.
(ϝρήν): having a lamb under her, Od. 10.216†.