νύμφιος

German (Pape)

[Seite 269] = νυμφίδιος; τράπεζαν ντμφίαν, Pind. P. 3, 6; νυμφίοισι παρθένοις, Eur. I. A. 741.

Greek (Liddell-Scott)

νύμφιος: ἴδε νυμφίος ΙΙ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
I. adj. 1 qui est une jeune épouse;
2 de noces, nuptial;
II. subst. 1 fiancé;
2 jeune époux.
Étymologie: νύμφη.

English (Autenrieth)

(νύμφη): newly-married, Od. 7.65 and Il. 23.223.