ἀμνάμων: Δωρ. ἀντὶ ἀμνήμων.
ἀμνᾱμων 1 forgetful ἀμνάμονες δὲ βροτοί, ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν pr. (I. 7.17)