κρατησίμαχος

English (LSJ)

ον,

   A conquering in the fight, Id.P.9.86.

Greek (Liddell-Scott)

κρᾰτησίμᾰχος: -ον, νικῶν ἐν τῇ μάχῃ, Πινδ. Π. 9. 149.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui l’emporte dans le combat.
Étymologie: κρατέω, μάχη.

English (Slater)

κρᾰτηςῐμᾰχος
   1 victorious in battle τέκε Ἀλκμήνα διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν (P. 9.86)