δύϊος

English (LSJ)

[ῠ], α, ον,

   A = δυερός, A.Supp.829 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 671] = δυερός; βοή Aesch. Suppl. 809.

Greek (Liddell-Scott)

δύϊος: -α, -ον, = δυερός, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 842.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
malheureux.
Étymologie: δύη.

Spanish (DGE)

-α, -ον penoso, βοά A.Supp.829.