ἀποφυάς

English (LSJ)

άδος, ἡ,

   A = ἀπόφυσις, appendage, τῶν ἐντέρων, of the caeca of birds and fishes, Arist.HA507b33, 509a17.    2 outgrowth, Thphr. HP7.2.5.    3 branch of a blood-vessel, Hp.Oss.11, Arist.PA667b17.    4 one of the spines on the tail of the martichoras, Id.HA501a31.

German (Pape)

[Seite 335] άδος, ἡ, Ausschuß, Nebenschoß, Arist. H. A. 2, 1 Theophr.

Greek (Liddell-Scott)

ἀποφυάς: -άδος, ἡ, ἀπόφυσις, τῶν ἐντέρων Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 2.17,15 καὶ 16, Θεοφρ. Ἱστ. Φ. 7.2, 5. 2) κλάδος φλεβός, Ἱππ. 277. 21, Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 3. 5,1. 3) ἄκανθα ἐκ τῶν φυομένων ἐπὶ τῆς κέρκου τοῦ ὑπὸ τοῦ Κτησίου ἀναφερομένου ἀνθρωποφάγου θηρίου μαρτιχόρου, ὁ αὐτ. Ἱστ. Ζ. 2.1, 53, πρβλ. Κτησ. Ἰνδ. 5.

Spanish (DGE)

-άδος, ἡ
1 ramificación de una vena o arteria, Hp.Oss.11, Arist.PA 667^b15.
2 apéndice del intestino de aves y peces, Arist.HA 507^b33, 509^a17.
3 brote de una espina en un tallo, Arist.HA 501^a31, de una rama, Thphr.HP 7.2.5.