διαγκυλέομαι

German (Pape)

[Seite 574] = folgdm; τόξον, Hdn. 1, 14; Luc. Iup. conf. 15 u. a. Sp.

-οῦμαι;
pf. Pass. part. διηγκυλημένος;
c. διαγκυλίζομαι.

tener el codo en alto para disparar un arma, de donde blandir κεραυνόν de Zeus, Luc.IConf.15
•en perf. estar tensado o dispuesto τόξον διηγκυλημένον Hdn.1.14.9.