μήπω
English (LSJ)
or μή πω, I as Adv. not yet, Od.22.431, etc.; ἀλλὰ μήπω τοῦτο (sc. σκοπεῖτε) D.21.90: in expostulation, μή τώ τι μεθίετε Il.4.234, 17.422, etc.; μήπω γε nay, not yet, A.Pr.631: folld. by πρίν, Il. 18.134, S.Ph.961, 1409 (anap.): c. opt. precantis, μήπω μανείη E.Hec. 1278; μήπω νοῦ τοσόνδ' εἴην κενή S.El.403. II as Conj., lest yet, κελόμην ἐπιβαινέμεν... μή πώ τις . . λάθηται Od.9.102 (v. l.).
German (Pape)
[Seite 177] noch nicht; μήπω τι μεθίετε θούριδος ἀλκῆς, lasset noch nicht nach, Il. 4, 234; Od. 23, 59 u. öfter; auch = μήπως, μήπω τις λωτοῖο φαγὼν νόστοιο λάθηται, 9, 102; μήπω μ' ἐρώτα, frage mich noch nicht, Soph. O. R. 740; auch wohl = μήποτε, vgl. Soph. El. 395; Lob. Phryn. 458; Mein. Men. 401; μήπω γε, nur jetzt wenigstens noch nicht, Aesch. prom. 634; Soph. Phil. 1395.
Greek (Liddell-Scott)
μήπω: ἢ μή πω, Ι. ὡς ἐπίρρ., μὴ ἀκόμη, Λατ. nondum, Ὀδ. Χ. 431, κτλ.· ἀλλὰ μήπω ταῦτα (δηλ. σκοπεῖτε) Δημ. 543. 14· ― ἐπὶ προτροπῆς, Ἀργεῖοι, μή πώ τι μεθίετε θούριδος ἁλκῆς Ἰλ. Δ. 234., Ρ. 422, κτλ.· μήπω γε, μὴ ἀκόμη, Αἰσχύλ. Πρ. 631· ἑπομένου τοῦ πρίν, Ἰλ. Σ. 134, Σοφ. Φ. 961, 1409· ― μετ’ εὐκτ. δηλούσης εὐχήν, μήπω μανείη Εὐρ. Ἑκ. 1278· ἐνίοτε ἁπλῶς ἐπὶ ἰσχυρᾶς ἀρνήσεως, Σοφ. Ἠλ. 403, πρβλ. πω 2. ΙΙ. ὡς σύνδεσμ., μήπως, σπερχομένους νηῶν ἐπιβαινέμεν... μή πώ τις (νῦν μή πώς τις) λωτοῖο φαγὼν νόστοιο λάθηται Ὀδ. Ι. 402, κτλ.
French (Bailly abrégé)
v. μή in fine.