ανάστα

Greek Monolingual

επίρρ.
σύγχυση, αναστάτωση, άνω κάτω
η λ. απαντά σε φράσεις όπως «έγινε το ανάστα ο Θεός ή ανάστα ο Κύριος», «έγιναν όλοι τους ανάστα» κ.ά.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λ. που αποσπάστηκε από τη φράση του εκκλ. ύμνου «ἀνάστα ὁ Θεὸς κρίνων τὴν γῆν...»].