διάσταλμα

English (LSJ)

-ατος, τό, ordinance, regulation, BGU913.9 (iii A. D.).

Spanish (DGE)

-ματος, τό
1 disposición, ordenanza oficial τὰ ἐν τοῖς νόμοις καὶ διαστάλμασιν κατακεχωρισμένα BGU 913.9, cf. 6 (III d.C.), PLond.1416.41, 1431.9, 1436.29 (todos biz.).
2 distinción, sentido exacto o especial ῥήματος Ep.Barn.10.11c.

Greek (Liddell-Scott)

διάσταλμα: τό, διανομή, ῥήματος Κλήμ. Ἀλ. 677.

German (Pape)

τό, Verteilung, Trennung, Clem.Al. Strom. 5 p. 677.