εξευγενισμός

Greek Monolingual

ο (Α ἐξευγενισμός)
νεοελλ.
1. πνευματική και ηθική βελτίωση («εξευγενισμός τών ανθρώπων»)
2. χημ. η βελτίωση τών ιδιοτήτων ενός προϊόντος με διάφορες κατεργασίες
αρχ.
η αλλοίωση του γένους, ο εκφυλισμός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < εξευγενίζω. Η λ. μαρτυρείται από το 1843 στον Ν. Ι. Σαρίπολο].