μέγαιρα

Greek Monolingual

η (Α μέγαιρα)
μία από τις Ερινύες
νεοελλ.
γυναίκα κακή, ιδιότροπη, εριστική.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητ. σχηματισμός από το ρ. μεγαίρω.