μουσομανής

English (LSJ)

ές, devoted to melody, τέττιξ AP 10.16 (Theaet.). v. μουσομανέω.

German (Pape)

[Seite 211] ές, von den Musen verzückt, begeistert, die Musenkünste leidenschaftlich liebend; τέττιξ, Theaet. Schol. 2 (X, 16); vgl. Soph. frg. 747 bei Plut. non posse. 11.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
épris des Muses, passionné pour les arts, la poésie, la musique.
Étymologie: μοῦσα, μαίνομαι.

Russian (Dvoretsky)

μουσομᾰνής: одержимый музами, увлеченный искусством (τέττιξ Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

μουσομᾰνής: -ές, ὁ περιπαθῶς ἀφωσιωμένος εἰς τὰς Μούσας, εἰς τὴν μουσικὴν ἢ εἰς τὰς καλὰς τέχνας, Σοφ. Ἀποσπ. 747· τέττιξ Ἀνθ. Π. 10. 16.

Greek Monolingual

μουσομανής, -ές (Α)
λάτρης τών Μουσών, αυτός που αγαπά τη μουσική και γενικά τις καλές τέχνες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μοῦσα + -μανής (< μαίνομαι), πρβλ. θεομανής, νυμφομανής].

Greek Monotonic

μουσομᾰνής: -ές, αφοσιωμένος, αφιερωμένος στις Μούσες, σε Ανθ.

Middle Liddell

μουσο-μᾰνής, ές
devoted to the Muses, Anth.