ριζοφοίτητος

Greek Monolingual

-ον, Α
αυτός που βγαίνει, που βλαστάνει από τις ρίζες («ῥιζοφοίτητοι φλέβες φοίνικος», Χαιρήμ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥίζα + φοιτητός (< φοιτῶ), πρβλ. αεροφοίτητος].