υπομεμψίμοιρος

Greek Monolingual

-ον, Α
κάπως μεμψίμοιρος, παραπονιάρης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)- + μεμψίμοιρος «γκρινιάρης, παραπονιάρης»].