χήραντο, v. χαίρω.
3ᵉ sg. ao. Moy. épq. de χαίρω.
χήρατο: эп. (= ἐχήρατο) 3 л. sing. aor. 1 к χαίρω.
χήρατο: χήραντο, ἴδε τὸ ῥῆμα χαίρω.
see χαίρω.
χήρατο: γʹ ενικ. Επικ. αορ. αʹ του χαίρω.