χαιράμενος

Greek Monolingual

-η, -ο, Ν
(μόνον σε ευχές) χαρούμενος («ευτυχισμένος και χαιράμενος»).
[ΕΤΥΜΟΛ. Μτχ. του ρ. χαίρω σχηματισμένη κατά τις αρχ. μτχ. σε –άμενος του τύπου ιπτάμενος, ιστάμενος (πρβλ. κουν-άμενος, λεγ-άμενος κ.λπ.)].