ἀδιάρρηκτος

English (LSJ)

ἀδιάρρηκτον, not torn in pieces, Glossaria on ἄρρηκτος, EM149.12.

Spanish (DGE)

-ον no destrozado, EMα 1861.

German (Pape)

nicht zu zerreißen, Sp.

Greek Monolingual

αδιάρρηκτος και αδιάρρηχτος, -η, -ο (Μ ἀδιάρρηκτος, -ον) διαρρήγνυμι
νεοελλ.
1. αυτός που δεν έχει υποστεί ή δεν μπορεί να υποστεί διάρρηξη
2. στερεός, αδιάσπαστος, σταθερός, ασφαλής
μσν.
αυτός που δεν κόπηκε σε κομμάτια, ο ατεμάχιστος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδιάρρηκτος: -ον, ὁ μὴ διαρρηγνύμενος ἢ μὴ διερρωγὼς εἰς τεμάχια, Ἰω Χρυσ.