ἀμπελῖτις

English (LSJ)

ιδος, ἡ,
A of vines or for vines, ἀμπελῖτις γῆ = vine-land, OGI90.15 (Rosetta), cf. Mélanges Holleaux 105.
II ἀμπελῖτις γῆ, a bituminous earth (cf. Plin.HN35.194) used to cure φθειρίασις in vines, Posidon.64; as a cosmetic, Dsc.5.160.

Spanish (DGE)

-ιδος, ἡ
• Grafía: graf. ἀμπελείτις PMil.Vogl.209b3.5 (II d.C.)
1 de viñas, ἀμπελῖτις γῆ = viñedo, OGI 90.15, SB 7337.32 (I a.C.), 7620.7 (I a.C.), PMil.Vogl.l.c., 252.4 (II a.C.), PIand.135.3 (II a.C.).
2 ἀμπελῖτις γῆ = tierra bituminosa usada para curar ciertas enfermedades de la vid, Posidon.235.7
•usada tb. como cosmético, Dsc.5.160, cf. Marcell.Emp.7.18, 19.
3 impuesto sobre las vides, Stud.Pal.17 p.49.8 (I a.C.).

German (Pape)

[Seite 128] γῆ, Erde zum Belegen der Weinstöcke, Diosc.; Strab. VII, 316.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμπελῖτις: -ιδος, ἡ, ἀμπ. γῆ, γῆ ἀμπελοφόρος, Λίθος Ροζέτας ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 4696. 15: ἀλλά, ΙΙ. παρὰ Στράβ. 316, ἡ ἀμπ. γῆ, εἶναι ἀσφαλτῶδες χῶμα χρησιμεῦον πρὸς θεραπείαν τῆς φθειριάσεως τῆς ἀμπέλου.