ἡμεκτέω

English (LSJ)

v. περιημεκτέω.

German (Pape)

[Seite 1164] empfindlich, unwillig sein, VLL. δυσφορέω; im wirklichen Gebrauche scheint nur das comp. περιημεκτέω zu sein.

French (Bailly abrégé)

être mécontent.
Étymologie: seul. chez Hsch.

Greek (Liddell-Scott)

ἡμεκτέω: πρβλ. περιημεκτέω.

Greek Monolingual

ἡμεκτέω (Α)
είμαι ευερέθιστος.