συγκλείω: Difference between revisions

{{Thayer

|txtha=(T WH συνκλειω (cf. [[σύν]], II. at the [[end]])): 1st aorist συνεκλεισα; [[passive]], [[present]] participle συγγ(῾συν(᾿κλειόμενος, L T Tr WH; [[but]] R G ibid. [[perfect]] participle συγκεκλεισμενος; from [[Herodotus]] [[down]]; the Sept. [[chiefly]] for סָגַר and הִסְגִּיר, to [[shut]] up (Latin concludo), i. e.<br /><b class="num">a.</b> to [[shut]] up [[together]], [[enclose]] (so [[under]] the [[word]] [[σύν]], II:2; [[but]] others (e. g. Fritzsche as [[below]] Meyer on συν([[always]] intensive, as in b.): a [[shoal]] of fishes in a [[net]], to shup up on [[all]] sides, [[shut]] up [[completely]]; τινα [[εἰς]] τινα or τί, so to [[deliver]] [[one]] up to the [[power]] of a [[person]] or [[thing]] [[that]] he is [[completely]] [[shut]] in, as it were, [[without]] [[means]] of [[escape]]: τινα [[εἰς]] ἀπείθειαν, [[εἰς]] ἀγῶνα, [[Polybius]] 3,63, 3; [[εἰς]] τοιαύτην ἀμηχανιαν συγκλεισθεις Ἀντιγονος μετεμελετο, Diodorus 19,19; οὐ συνέκλεισάς με [[εἰς]] χεῖρας ἐχθροῦ, τά κτήνη [[εἰς]] θάνατον, Romans , ii., p. 545f); [[also]] τινα [[ὑπό]] τί, [[under]] the [[power]] of [[anything]], i. e. so [[that]] he is held [[completely]] [[subject]] to it: [[ὑπό]] ἁμαρτίαν, [[ὑπό]] νόμον, [[with]] the [[addition]] of [[εἰς]] [[τήν]] μέλλουσαν πίστιν ἀποκαλυφθῆναι, [[εἰς]], B. II:3c. γ., p. 185{a} [[bottom]].

}}

{{grml

|mltxt=ΝΜΑ, και ιων. τ. συγκληΐω και αττ. τ. ξυγκλῄω Α [[κλείω]] / [[κλῄω]]<br />[[κλείνω]] [[μαζί]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[κλείνω]] [[μέσα]], [[περικλείω]] («αἱ συγκλείουσαι πλευραὶ τὸ [[στήθος]]», <b>Αριστοτ.</b>)<br /><b>2.</b> [[περιλαμβάνω]] («συγκλείειν θεούς τῇ ὕλη», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>3.</b> [[αποκλείω]], [[φράζω]] («[ἡ [[πολεμία]]] ξυνέκληε διά μέσου», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>4.</b> (σχετικά με [[ενδυμασία]], πέπλα <b>κ.λπ.</b>) [[σκεπάζω]] από όλες τις μεριές («κεῑται ξυγκεκλη<br />μένη πέπλοις», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>5.</b> <b>μτφ.</b> [[εμπλέκω]] (α. «εἰς παραπλήσιον γὰρ αὐτοὺς ἀγῶνα καὶ καιρὸν τὴν τύχην συγκεκλεικέναι», <b>Πολ.</b><br />β. «εἰς χαλεπὸν... συγκεκλεισμένος βίον», Μέν.)<br /><b>6.</b> [[ενεργώ]] ώστε να εμπλακεί [[κάποιος]] σε [[φιλονικία]] και [[έχθρα]]<br /><b>7.</b> [[κλείνω]] κάμπτοντας τα [[άκρα]] ενός αντικειμένου<br /><b>8.</b> [[κλείνω]] [[σφιχτά]] (α. «ὦ δεινὰ λέξασ', οὐχὶ συγκλήσεις [[στόμα]];», <b>Ευρ.</b><br />β. «τοὺς δ' ὀφθαλμοὺς συγκλεῑσαι», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>9.</b> ([[απλώς]]) [[κλείνω]] («πρὶν ξυγκλησθῆναι [[πάλιν]] τὰς πύλας», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>10.</b> (για [[τραύμα]]) [[επουλώνω]]<br /><b>11.</b> [[πλησιάζω]] [[προς]] το [[τέρμα]], [[κοντεύω]] να τελειώσω («ὥρας ἤδη συγκλειούσης», <b>Πολ.</b>)<br /><b>12.</b> [[συμπυκνώνω]] («ξυγκλῄσαντες ἀνεχώρησαν εἰς τὸ ἔσχατον [[ἔρυμα]] τῆς νήσου», <b>Θουκ.</b>)<br /><b>13.</b> [[ενώνω]] [[στενά]] [[μαζί]]<br /><b>14.</b> [[τελειώνω]] («συγκλείειν τὸν λόγον», Απολλ. Δύσκ.)<br /><b>15.</b> (το αρσ. μτχ. ενεστ. ως ουσ.) <i>ὁ συγκλείων</i><br />ο [[σιδηρουργός]]<br /><b>16.</b> <b>φρ.</b> «[[συγκλείω]] τὰς ἀσπίδας» — [[πυκνώνω]] την [[παράταξη]].

}}