3,276,318
edits
(1b) |
Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
(16 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=imyo | |Transliteration C=imyo | ||
|Beta Code=h)mu/w | |Beta Code=h)mu/w | ||
|Definition=aor. | |Definition=aor. ἤμυσα (v. infr.): pf. part. [[ἠμυκώς]] Sch.Nic.''Th.''626; cf. <b class="b3">ὑπ-εμνήμυκε</b>:—Ep. Verb,<br><span class="bld">A</span> [[bow down]], [[sink]], Hom., only in Il., ἑτέρωσ' ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν 8.308; <b class="b3">ἤμυσε καρήατι</b>, of a horse, 19.405; of a corn-field, ἐπί τ' ἠμύει ἀσταχύεσσιν 2.148: metaph., of cities, [[totter]], [[fall]], <b class="b3">τῶ κε τάχ' ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος</b> ib.373; rare in Trag., χρόνῳ δ'.. ἤμυσε στέγος [[Sophocles|S.]]''[[Fragments|Fr.]]''864; later, simply, [[fall]], [[perish]], οὔνομα δ' οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου ''AP''7.715 (Leon.).<br><span class="bld">II</span> trans., [[cause to fall]], [[ruin]], πόλιν Musae.''Fr.''22. (In Hom. ῠ in pres., ῡ in aor. 1; but ῡ in pres. κατ-ημύουσιν A.R.3.1400, cf. Opp.''H.''1.228, Nic.''Al.''453; ῠ in aor., ''AP''9.262 (Phil.), but ῡ ib.7.715 (v. supr.); cf. [[ἀμύω]], [[ἐπημύω]].) | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1171.png Seite 1171]] (vgl. μύω, [[ἀμύω]]), sinken, sich neigen; ἤμυσε [[κάρη]], das Haupt senkte sich, vom Sterbenden, Il. 8, 308; ἤμυσε καρήατι, das Pferd nickte mit dem Kopfe, ließ den Kopf sinken, 19, 405; übertr. vom Saatfelde, ἐπὶ δ' ἠμύει ἀσταχύεσσιν, es nickt mit den Aehren, 2, 148, wo Andere [[ἐπημύω]] transit. faßten, vom Sturme; von Städten, zusammenstürzen, hinsinken, Il. 2, 373. 4, 290; vgl. Soph. frg. 742 χρόνῳ δ' ἀργῆσαν ἤμυσε [[στέγος]]; häufiger bei sp. D., ἤμυσαν καρήασι Ap. Rh. 2, 582; [[πέτρα]] Opp. H. 2, 307; übh. untergehen, [[οὔνομα]] δ' οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου Leon. Tar. 100 (VII, 715); λειπόμενοι δ' ἤμυσαν ἐν πελάγει Philip. 66 (IX, 262), in welcher Stelle υ im aor. kurz ist, wie umgekehrt Nic. Al. 453 im praes. ἠμύουσι das sonst kurze υ lang braucht. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1171.png Seite 1171]] (vgl. μύω, [[ἀμύω]]), sinken, sich neigen; ἤμυσε [[κάρη]], das Haupt senkte sich, vom Sterbenden, Il. 8, 308; ἤμυσε καρήατι, das Pferd nickte mit dem Kopfe, ließ den Kopf sinken, 19, 405; übertr. vom Saatfelde, ἐπὶ δ' ἠμύει ἀσταχύεσσιν, es nickt mit den Aehren, 2, 148, wo Andere [[ἐπημύω]] transit. faßten, vom Sturme; von Städten, zusammenstürzen, hinsinken, Il. 2, 373. 4, 290; vgl. Soph. frg. 742 χρόνῳ δ' ἀργῆσαν ἤμυσε [[στέγος]]; häufiger bei sp. D., ἤμυσαν καρήασι Ap. Rh. 2, 582; [[πέτρα]] Opp. H. 2, 307; übh. untergehen, [[οὔνομα]] δ' οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου Leon. Tar. 100 (VII, 715); λειπόμενοι δ' ἤμυσαν ἐν πελάγει Philip. 66 (IX, 262), in welcher Stelle υ im aor. kurz ist, wie umgekehrt Nic. Al. 453 im praes. ἠμύουσι das sonst kurze υ lang braucht. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>f.</i> ἠμύσω, <i>ao.</i> ἤμυσα, <i>pf.</i> ἤμυκα;<br />se pencher, se baisser : ἤμυσε [[κάρη]] IL sa tête se pencha ; ἠμύειν [[καρήατι]] IL pencher la tête ; ἀσταχύεσσιν IL incliner ses épis <i>en parl. d'un champ ; fig.</i> pencher vers sa ruine.<br />'''Étymologie:''' DELG t. expressif, sans étym. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἠμύω:''' (ῠ) (fut. ἠμύσω с ῡ, aor. ἤμῡσα реже с ῠ)<br /><b class="num">1</b> [[склонять]], [[наклонять]]: [[ἑτέρωσε]] ἤμυσε [[κάρη]] Hom. он склонил на бок голову; ἤμυσε [[καρήατι]] Hom. (конь Ксант) опустил голову; [[λήϊον]] ἠμύει ἀσταχύεσσιν Hom. (колеблемая ветром) нива поникает колосьями;<br /><b class="num">2</b> [[падать]], [[рушиться]]: τάχ᾽ ἡμύσειε [[πόλις]] Πριάμοιο Hom. (если бы мужественны были все ахейцы), быстро пал бы град Приама;<br /><b class="num">3</b> [[погибать]], [[пропадать]]: [[οὔνομα]] οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου Anth. не погибло имя Леонида (Спартанского). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἠμύω''': ἀόρ. ἤμυσα, πρκμ., ἴδε [[ὑπεμνήμυκε]], πρβλ. ἐπ-, κατημύω: -Ἐπ. [[ῥῆμα]] (ἀβεβαίου ἀρχῆς), [[κλίνω]], «γέρνω», [[πίπτω]], Ὅμ., μόνον ἐν τῇ Ἰλ., ἑτέρωσ’ ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν, ἐπὶ τοῦ θανασίμως τρωθέντος, Θ. 308· ἤμυσε καρήατι, ἔκλινε τὴν κεφαλὴν του, ἐπὶ ἵππου, Τ. 405 [[οὕτως]] ἐπὶ ληΐου (σπαρτῶν), ἐπὶ δ’ ἠμύει ἀσταχύεσσι, προσκλίνει, γέρνει μὲ τοὺς [[στάχυς]] (ἴδε [[ἐπημύω]]), Β. 148· ἐπὶ [[πόλεων]], κλινω πρὸς πτῶσιν, [[καταπίπτω]], τῷ κε τάχ’ ἠμύσειε [[πόλις]] Πριάμοιο ἄνακτος Β. 373, Δ. 290· σπάνιον παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς, χρόνῳ δ’... ἤμυσε [[στέγος]] Σοφ. Ἀποσπ. 742· - παρὰ μεταγεν., [[ἁπλῶς]] [[πίπτω]], καταστρέφομαι, [[οὔνομα]] δ’ οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου Ἀνθ. Π. 7. 715. Παρ’ Ὁμ. ῠ ἐν τῷ ἐνεστ., ῡ ἐν τῷ ἀορ. α΄· ἀλλὰ ῡ ἐν τῷ ἐνεστ., Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1400, Ὀππ. Ἁλ. 1. 228, Νικ. Ἀλ. 453· ῠ ἐν τῷ ἀορ., Ἀνθ. Π. 7. 715., 8.96., 9. 262. | |lstext='''ἠμύω''': ἀόρ. ἤμυσα, πρκμ., ἴδε [[ὑπεμνήμυκε]], πρβλ. ἐπ-, κατημύω: -Ἐπ. [[ῥῆμα]] (ἀβεβαίου ἀρχῆς), [[κλίνω]], «γέρνω», [[πίπτω]], Ὅμ., μόνον ἐν τῇ Ἰλ., ἑτέρωσ’ ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν, ἐπὶ τοῦ θανασίμως τρωθέντος, Θ. 308· ἤμυσε καρήατι, ἔκλινε τὴν κεφαλὴν του, ἐπὶ ἵππου, Τ. 405 [[οὕτως]] ἐπὶ ληΐου (σπαρτῶν), ἐπὶ δ’ ἠμύει ἀσταχύεσσι, προσκλίνει, γέρνει μὲ τοὺς [[στάχυς]] (ἴδε [[ἐπημύω]]), Β. 148· ἐπὶ [[πόλεων]], κλινω πρὸς πτῶσιν, [[καταπίπτω]], τῷ κε τάχ’ ἠμύσειε [[πόλις]] Πριάμοιο ἄνακτος Β. 373, Δ. 290· σπάνιον παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς, χρόνῳ δ’... ἤμυσε [[στέγος]] Σοφ. Ἀποσπ. 742· - παρὰ μεταγεν., [[ἁπλῶς]] [[πίπτω]], καταστρέφομαι, [[οὔνομα]] δ’ οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου Ἀνθ. Π. 7. 715. Παρ’ Ὁμ. ῠ ἐν τῷ ἐνεστ., ῡ ἐν τῷ ἀορ. α΄· ἀλλὰ ῡ ἐν τῷ ἐνεστ., Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1400, Ὀππ. Ἁλ. 1. 228, Νικ. Ἀλ. 453· ῠ ἐν τῷ ἀορ., Ἀνθ. Π. 7. 715., 8.96., 9. 262. | ||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
Line 26: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἠμύω:''' αόρ. | |lsmtext='''ἠμύω:''' αόρ. αʹ <i>ἤμῡσα</i>, [[κλίνω]], γέρνω, [[πέφτω]]· ἑτέρωσ' ἤμυσε [[κάρη]] πήληκι βαρυνθέν, έγειρε το [[κεφάλι]] του στη [[μία]] [[πλευρά]], λέγεται γι' αυτόν που τραυματίστηκε θανάσιμα, σε Ομήρ. Ιλ.· ἤμυσε [[καρήατι]], έκλινε το [[κεφάλι]] του, λέγεται για το [[άλογο]], στο ίδ.· χρησιμοποιείται για σιτοβολώνα, <i>ἐπὶ δ' ἠμύει ἀσταχύεσσι</i>, προσκλίνει, γέρνει και κυματίζει με τα στάχυα, στο ίδ.· μεταφ., λέγεται για πόλεις, [[κλίνω]] προς [[πτώση]], [[καταπίπτω]], [[αλίσκομαι]], καταστρέφομαι, στο ίδ. (αμφίβ. προέλ.). | ||
}} | }} | ||
{{ | {{etym | ||
| | |etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[bow down]], [[perish]] (Il.); rarely trans. [[sink]], [[ruin]] (A. R., Musae.);<br />Other forms: Aor. [[ἠμῦσαι]]<br />Compounds: aslo with <b class="b3">κατ-</b>, <b class="b3">ἐπ-</b>, <b class="b3">ὑπ-</b>,<br />Derivatives: beside ἀ[[μύω]] <b class="b2">id.</b> (Hes. Fr. 216). Here prob. also the perf. [[ὑπεμνήμυκε]] X 491 for <b class="b3">*ὑπ-εμήμυκε</b> (with metr. length.); Schwyzer 774, Bechtel Lex. s. [[ἠμύω]].<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: Unexplained. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[deriv. uncertain].]<br />to bow [[down]], [[sink]], [[drop]], ἑτέρωσ' ἤμυσε [[κάρη]] his [[head]] dropped to one [[side]], Il.; ἤμυσε [[καρήατι]] bowed with his [[head]], of a [[horse]], Il.; of a cornfield, ἐπὶ δ' ἠμύει ἀσταχύεσσι it [[bows]] or waves with its ears, Il.: metaph. of cities, to nod to [[their]] [[fall]], [[totter]], Il. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{FriskDe | ||
| | |ftr='''ἠμύω''': {ēmúō}<br />'''Forms''': Aor. ἠμῦσαι,<br />'''Grammar''': v.<br />'''Meaning''': ‘sich neigen, (mit dem Kopf) nicken, zusammenstürzen’ (ep. poet. seit Il.); vereinzelt trans. [[senken]], [[zugrunde richten]] (A. R., Musae.);<br />'''Composita''': auch mit κατ-, ἐπ-, ὑπ-,<br />'''Derivative''': daneben ἀ̆[[μύω]] ib. (Hes. ''Fr''. 216). Hierher wahrscheinlich auch das Perf. [[ὑπεμνήμυκε]] X 491 für ὑπεμήμυκε (mit metr. Dehnung); Schwyzer 774, Bechtel Lex. s. [[ἠμύω]] m. Lit.<br />'''Etymology''': Unerklärt.<br />'''Page''' 1,637 | ||
}} | }} |